SPT Amsterdam: geboorteplek van nieuw perspectief

}

11 mrt 2022

Social Presencing Theater

SPT Amsterdam: geboorteplek van nieuw perspectief

As je je laat leiden door je hart kunnen er mooie dingen ontstaan. Zo kwam SPT in mijn leven. SPT wattes? Social Presencing Theater? Mijn aanvankelijk onhandige uitleg over dit gelaagde werk, met de opmerking dat het toch echt géén theater is, stuitte vaak op een wazige blik.

Een beschrijving geven lukte steeds een beetje beter, kijk hier maar eens [link plaatsen naar Social Arts pagina op website]. Maar in plaat daarvan wil ik hier vertellen over mijn ontmoeting met SPT en het verbond dat ontstond tussen ons. Schrijven over een love affair zonder een indruk te geven van de Ander gaat me namelijk niet lukken. Dus als je benieuwd ben naar wat SPT is, lees ook vooral door.

SPT en ik dus… onze eerste kennismaking was tijdens het Presencing Foundation Program in 2015 in Berlijn. Daar was ik om te leren over Theory U, die ik wilde toepassen in organisatieverandering en -leren. Mijn hart maakt een sprongetje als ik aan die week terugdenk: heerlijke omgeving, inspirerende groep en het neusje van de zalm op facilitators-vlak.

En ineens -ik denk op dag 2- stond Arawana Hayashi op het programma. We stroomden de zaal binnen vanuit de frisse ochtendlucht en namen plaats in een kring. Arawana en haar team dompelden ons onder in een aanpak die me in vervoering bracht.

Het is moeilijk om recht te doen aan de ervaring die SPT is zonder te vervallen in abstracties. Zorgvuldig gekozen woorden raken de werkelijkheid slechts aan, zoals de woorden op de menukaart in een sterrenrestaurant. Maar ik ga mijn best doen er woorden te geven aan.

Eigenlijk zijn het zoete herinneringen. Aan eenvoud en ruimte voor het lichaam. Het lijf niet slechts een vervoermiddel van ons hoofd, maar geherwaardeerd als krachtig instrument om informatie op te halen en perspectief te creëren. Snel naar de kern, zelfs bij complexe projecten met veel stakeholders. Ik kreeg kippenvel: er werd een brug werd geslagen tussen de mij zo bekende wereld van het bewustzijnswerk en de complexe uitdagingen in mijn werk.

En op die spreekwoordelijke brug danste ook nog eens prominent de kunsten! De taal van de observatie in plaats van de interpretatie maakte me blij. Dat voelde als thuiskomen in een lang vergeten werkelijkheid. Vroeger intuïtief, maar eerlijk gezegd lang vergeten: de erkenning van de noodzaak van gedeelde creativiteit als uitgangspunt bij het scheppen van nieuwe werkelijkheden.

Geruststellend genoeg landde die directe ervaring daarna op het bed van het cognitieve deel van Theory U. Niet slechts een losgezongen experiment, maar daarna weer ‘om de tafel’ met het nieuwe perspectief. Focus op een duidelijke intentie. Ik was een verwonderde kleuter op ontdekkingstocht. En er vormde zich in mij een vraag met een hoopvol antwoord, want wat als we organisatie- of maatschappelijke vraagstukken vaker zo zouden benaderen? Hoeveel ruimte voor diepgaande verandering zou er dan ontstaan?

Een paar jaar later was ik deelnemer in cohort IV van de Advanced SPT Training. Ik reisde ervoor naar een andere tijdzone en landde onwennig in een groep die de exotische tegenhanger leek van mijn toenmalige team bij het Rijk. Een mix van activisten, veranderaars, consultants, academici, kunstenaars en therapeuten die indrukwekkend werk verrichtten. Het programma was intensief én gaf energie; op weg naar huis voelde het alsof ik drie maanden had doorgebracht in wonderlijke verre oorden.

Eenmaal thuis ging ik aan de slag met de opdracht die we meekregen in aanloop naar het volgende opleidingsblok: elk van ons zou thuis een SPT Oefengroep starten. Oei, dat was een pittige logistiek naast een zware interimklus en een jong gezin. En afgezien daarvan moest ik nog van alles leren over SPT. Ik liet al snel de teugels vieren. Pfft misschien toch niet het moment.

Maar elk half jaar kwamen we weer bijeen met ons ‘cohort IV’. Voor een diepe duik in het werk en hernieuwde energie. Wat je aandacht geeft dat groeit, en zo ging het ook met de oefengroep. Vlak voor de lockdown van 2020 kwamen we maandelijks bijeen en fietsten we met een wow gevoel naar huis na afloop. De rode draad bleef de vraag wat er gebeurt als we de principes van SPT inzetten bij complexe uitdagingen in ons leven en werk.

Avontuurlijke vernieuwers en fantastische mensen maakten de groep: Josephine, Dave, Marike Anke, Rooske, Philippa, Tim, Alison en nog veel meer. We werkten met vraagstukken over/uit het onderwijs, klimaat, racisme en organisatieontwikkeling. Percepties kantelden, met gezonde out of the box actie tot gevolg.

In 2020 verhuisden we naar de online ruimte. Was het mogelijk om ook via het scherm de verbinding te behouden? Goed zelfs! De lichaams- en ervaringsgerichte kern van het werk bleek een buffer tegen zoom fatigue en met kleine aanpassingen slaagden we erin zelfs systeemopstellingen te doen.

Terwijl lockdowns als dominostenen de wereld over bewogen groeide de belangstelling voor SPT wereldwijd. De wereldwijde community van beoefenaars werd hechter. Het Presencing Institute zet SPT meer en meer in de schijnwerpers en het uitkomen van het boek van Arawana was een mijlpaal voor het werk.

Ik loop niet meer als een verwonderde kleuter aan de hand van SPT. We hebben nu een volwassen verwantschap en ik laat me erdoor voeden. En voedt op mijn beurt de community door deze laagdrempelige oefengroep te hosten. Want in de huidige tijd kunnen we het ons niet kunnen veroorloven om dit soort aanpakken te laten liggen.

Nog steeds nieuwsgierig? Kom naar een (online) bijeenkomst, kijk hier voor meer informatie. Updates verschijnen ook op de LinkedIn pagina van de oefengroep.

Arawana Hayashi’s boek The Art of Making a True Move vind je hier.

Meer artikelen

Telefoon

+31624612480 | KVK 71411402

E-mail

hallo@emergentia.nl

KVK: 71411402

LinkedIn

Contact